امام باقر علیه السلام فرمودند:

«القائم منّا مَنصورٌ بالرّعبِ، مُؤیّدٌ بالنّصر تُطوی لهُ الأرضُ و تَظهَرُ لهُ الکَنوزُ، یَبلغُ سُلطانهُ المشرقَ و المغربَ، و یُظهِرُ به اللهُ دینهُ عَلی الدّینٍ کُلّهِ و لو کَرهَ المُشرکونَ، فَلا یَبقی فی الأرضِ خَرابٌ الاّ عَمّرَ، و یَنزلُ روحُ اللهِ عیسی بن مریم، فَیُصلّی خَلفهُ.»

«قائم ما با رعب و وحشت در دل مردم تأیید شده، و با نصرت خداوندی تقویت شده، زمین در زیر پاهایش طی می‌شود. گنجینه‌های زمین برای او آشکار می‌شود و سلطنتش به شرق و غرب جهان می‌رسد. خداوند دین خود را به دست او بر همه ادیان پیروز می‌سازد، اگر چه مشرکان خوش ندارند. در روی زمین جای ویرانی نمی‌ماند جز این که آباد می‌کند. حضرت عیسی روح الله (علیه السلام) نازل می‌شود و پشت سر او نماز می‌خواند.»

محمّد بن مسلم پرسید: قائم شما کی ظاهر می‌شود؟ فرمود: هنگامی که:

1- مردها خود را به زنان تشبیه کنند.
2- زن‌ها خود را به مردان تشبیه کنند.
3- مردان به مردان و زنان به زنان بسنده کنند.
4- زنها سوار بر زین‌ها شوند.
5- شهادت دروغ پذیرفته شود.
6- شهادت راست ردّ گردد.
7- خون سبک شمرده شود.
8- روابط نامشروع رواج پیدا کند.
9- رباخواری رائج گردد.
10- اشرار از ترس زبانشان احترام شوند.
11- سفیانی از شام خارج شود.
12- یمانی قیام کند.
13- سپاه سفیانی در سرزمین بیدا خسف شوند.
14- جوانی از آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) به نام «محمّد بن حسن نفسی زکیّه» در میان رکن و مقام کشته شود.
15- صیحه آسمانی شنیده شود که می‌گوید: حقّ با او (قائم علیه السلام) و شیعیان اوست.

در چنین موقعی قائم ما (ارواحنا فداه) خارج می‌شود و پشت خود را به دیوار کعبه تکیه می‌دهد و سیصد و سیزده نفر در اطراف او جع می‌شوند. اوّلین چیزی که به زبان می‌آورد. این آیه شریفه است: «بقیّة الله خیرٌ لکم ان کنتم مؤمنین.»

سپس می‌فرماید: من تنها بازمانده از حجّت‌های پروردگار و خلیفه خدا در میان شما هستم. کسی نمی‌ماند، جز این که به او سلام کرده می‌گوید:
«السلام علیک یا بقیّة الله فی ارضه.»

هنگامی که ده هزار نفر برای یاری او گرد آمدند، دیگر روی زمین بتی نمی‌ماند جز این که طعمه حریق می‌شود. و این روز پرشکوه پس از غیبت طولانی است تا معلوم شود که چه کسی به غیب ایمان می‌آورد و از خدا اطاعت می‌کند.»